2009
14
lut
Walentynki w dżungli
Malezja, Kuala Tahan
Przejechano 12617 km
Miała być fascynująca opowieść w stylu Indiany Jones’a, w której my między lianami wspinamy się niedostępnymi szlakami, obserwując dzikie zwierzęta. Niestety miało być dobrze a wyszło jak zawsze- dżungla to nuda. To znaczy na pewno jest fascynująca, ale nie w tym pierwszym, turystycznym kontakcie, gdzie podąża się szlakami wyłożonymi plastikowymi kładkami. A z drugiej strony zejście z utartych szlaków jeżeli nie ma się w tym zakresie żadnego doświadczenia byłoby nie tylko niemądre, ale i bez porządnej maczety niemożliwe, bo ta dżungla cholernie gęsta. Poza tym chodzenie po górach w kilkudziesięciostopniowym upale, przy wilgotności sięgającej stu procent to nie jest to co tygryski lubią najbardziej. Trzeba mieć nie tylko ambicję, ale i kondycję :D
Nie zrozumcie nas jednak źle, nie nazwalibyśmy tego dnia straconym, a to wszystko dzięki najdłuższemu (oczywiście jak zwykle według miejscowych) linowemu mostowi zawieszonemu około 30 metrów ponad ziemią wśród konarów drzew, czyli ogólnie rzecz ujmując 560 metrów splecionych kilku lin (w tym dwie metalowe) i kładki do chodzenia. Wysokość Daniel próbował sprawdzić empirycznie dokonując aktu splunięcia naukowego połączonego z pomiarem czasu. Niestety nie wiedzieliśmy jaki przyjąć opór powietrza, więc wychodziły nam nieprawdziwe wyniki. Wnioski z doświadczenia: było wysoko jak cholera :)
Kolejnym humorystycznym punktem dzisiejszego dnia były nasze wysiłki a la Tarzan i Jane. Mierne rezultaty oceńcie sami.
Nie zrozumcie nas jednak źle, nie nazwalibyśmy tego dnia straconym, a to wszystko dzięki najdłuższemu (oczywiście jak zwykle według miejscowych) linowemu mostowi zawieszonemu około 30 metrów ponad ziemią wśród konarów drzew, czyli ogólnie rzecz ujmując 560 metrów splecionych kilku lin (w tym dwie metalowe) i kładki do chodzenia. Wysokość Daniel próbował sprawdzić empirycznie dokonując aktu splunięcia naukowego połączonego z pomiarem czasu. Niestety nie wiedzieliśmy jaki przyjąć opór powietrza, więc wychodziły nam nieprawdziwe wyniki. Wnioski z doświadczenia: było wysoko jak cholera :)
Kolejnym humorystycznym punktem dzisiejszego dnia były nasze wysiłki a la Tarzan i Jane. Mierne rezultaty oceńcie sami.
Zdjęcia (16)
Komentarze (2)
asiaileszek - 2009-02-14 19:17Spodziewaliśmy się mrożących krew w żyłach opowieści, a tu…
Coś mi się zdaje, że coraz trudniej będzie Was zaskoczyć. Każdy dzień obfituje w tyle niezwykłych wydarzeń, że Wasz poziom adenaliny jest już na takim poziomie, że byle co go szybko nie podniesie:-)
Wydaje się, że wszystko tu jest przemyślane, zachęcające do odwiedzenia tego miejsca, zostawienia określonej ilości ringbitów, ale nie narażenia turystów na zbyt duże ryzyko...Może to i dobrze?
Miejsce samo w sobie jest pasjonujące i na pewno warto było je zobaczyć.
A doswiadczenia z pomiarem wysokości – bezcenne:-)
No i były to pierwsze Wasze Walentynki w dżungli!
Powodzenia!
Coś mi się zdaje, że coraz trudniej będzie Was zaskoczyć. Każdy dzień obfituje w tyle niezwykłych wydarzeń, że Wasz poziom adenaliny jest już na takim poziomie, że byle co go szybko nie podniesie:-)
Wydaje się, że wszystko tu jest przemyślane, zachęcające do odwiedzenia tego miejsca, zostawienia określonej ilości ringbitów, ale nie narażenia turystów na zbyt duże ryzyko...Może to i dobrze?
Miejsce samo w sobie jest pasjonujące i na pewno warto było je zobaczyć.
A doswiadczenia z pomiarem wysokości – bezcenne:-)
No i były to pierwsze Wasze Walentynki w dżungli!
Powodzenia!
ewamariateresa - 2009-02-20 20:44Pozdrawiam w imieniu poznańsko-warszawskich miłośników śledzenia podróży. Czytamy wszystkie wpisy, czekamy na kolejne:).
Zasoby: 
107 
267 
1375 
1
21.096 
21.737 
1.082.348 
3.423 
